Salvatore Acotev

Salvatore jest synem Wielkiego Przywódcy oraz pomocą psychologiczną w Zakonie Głównym. Wychowany na Południu, mężczyzna jest jednym z niewielu ludzi, którzy zostali wpuszczeni do Zakonu. Jest inteligentny i spokojny, co sprawia, że nadaje się do pracy nawet z najtrudniejszymi ludźmi. Charakteryzuje go cierpliwość i bijące ciepło, które mimo odrobinę onieśmielającej postury oraz urody, przeciąga ludzi jak magnes. To mężczyzna po przejściach, wcześniej szukający miłości oraz swojego miejsca w świecie. Ukończywszy dwa kierunki studiów oraz biorąc rozwód, Salvatore działa w Vinterstadt pod pseudonimem "Bjorn Ascov", nie pozwalając nikomu na poznanie, że jest synem człowieka, który w garści trzyma cały świat.

Część I, Rozdział 39

"Owszem, całkiem nieźle kombinujesz. Ale masz parę dziur w planie. Przede wszystkim taką, że twoje zniknięcie znad Sadzawki będzie powiązane z moim upadkiem. A Przywódca łączy kropki jak nikt inny. Po drugie, zarejestrują cię Mimowie przy wyjściu. Po trzecie, doskonale wiesz, że potrzeba o wiele więcej niż upadku, by mnie zabić."

Charakter

Salvatore na pierwszy rzut oka jest człowiekiem stabilnym oraz spokojnym. Nigdy nie reaguje instynktownie oraz wydaje się głęboko analizować sytuacje, w jakich się znajduje. Rzadko okazuje emocje, zazwyczaj kryjąc się za zobojętniałą twarzą, to w jego postawie jest coś, co ozwala mu na zdobywanie zaufania niemalże każdego. Może jest to jego ciepły głos, może piękne loki, a może elokwencja, z jaką się wypowiada. Niewątpliwie, w Salvatore jest coś, co jednoczy sobie ludzi. A sam mężczyzna bardzo lubi pracę z człowiekiem. Jest społeczny oraz uwielbia pomagać innym. Jest to wynik tego, że Salvatore jest bardzo wrażliwy i empatyczny. Jego wrażliwość nie tylko objawia się w emocjonalności, której jest bardzo świadom, ale i wrażliwości na otaczający go świat. Uwielbia poezję i sztukę oraz docenia piękno rzeczywistości wokół niego. Sam zdaje sobie sprawę, że jest romantykiem i idealistą oraz stara się temu nie oddawać. Jednak nie zawsze się to udaje, gdyż ma ogromną wiarę w ludzi oraz bywa naiwny. Salvatore cechuje też ogromna inteligencja, zapał i skłonności do nauki nowych rzeczy. To człowiek na bieżąco się kształcący, który uwielbia poznawać nowe rzeczy i zdobywać wiedzę. można spokojnie rzec, że jest swego rodzaju kujonem oraz poprzeczkę stawia sobie bardzo wysoko. Jest ambitny i pracowity - nawet za bardzo. Słynie z przepracowywania się oraz wielu miejsc pracy. Swoje braki w śnie i witaminach uzupełnia napojami energetycznymi, a zamiast odpoczynku woli sobie zapalić papierosa. Można spokojnie rzec, że nie potrafi wypoczywać. Nawet gdy ma wolne, jego umysł ciągle pracuje i roztrząsa problemy, a Salvatore nie umie usiedzieć na miejscu. Prowadzi to do sytuacji, w której mężczyzna jest chronicznie przemęczony i bliscy muszą go zmuszać do brania urlopu. Mężczyzna jest też zamknięty w sobie. Pomimo uprzejmości oraz pozornej otwartości na innych, Salvatore rzadko kiedy mówi prawdę. Chociaż w pracy daje z siebie wszystko, to w życiu prywatnym jest przyzwyczajony do trzymania wszystkiego w sobie oraz radzenia sobie samodzielnie. Trzyma w sobie dużo bólu i żalu, których jeszcze nie przepracował, a któe sprawiają, że nie potrafi być z bliskimi i samym sobą całkowicie szczery. W koncu nigdy nie wie skąd nadejdzie nóż oraz w jakie miejsce jego pleców się wbije.

Obecnie Zakon Główny

Salvatore mieszka ze swoim narzeczonym w Zakonie, skąd dojeżdża codziennie do Vinterstadt. Jest to dwie godziny pociągiem i czasami, gdy namówi go do tego partner, złapie się na podwózkę z jakimiś Mimami idącymi na obchód. Pracuje na kilku stanowiskach oraz jest znany w Zakonie głównie z uczestnictwa w Radzie oraz zajmowania się najmłodszymi. Ci z kolei go uwielbiają, gdyż Salvatore ma fantastyczne podejście do dzieci. Studiuje zaocznie psychologię oraz na codzień można rzec, że jest przykładnym obywatelem. Poza faktem, że jest synem Wielkiego Przywódcy - założyciela Zakonu Mimów. Często pomaga kierowniczce Zakonu Głównego, pani Sverowej oraz jest zaangażowany w życie Zakonu. Od wielu lat przyjaźni się też z Leonette.

Therrastadt i Vinterstadt przeszłość

Wychował się na Południu, gdzie jego ojczym miał pensjonat. Generalnie miał z nim fenomenalne relacje, gdyż Nicodemus był kochającym oraz ciepłym rodzicem. Od młodu uczył Salvatore pracowitości oraz dbania o siebie - chłopak pracował jako kelner w pensjonacie oraz pilnie się uczył, aby w przyszłości móc startować na najlepsze uniwersytety na kontynencie. Jeszcze jako nastolatek, Salvatore poznał swojego byłego męża i wziął z nim ślub. Dostał się też do Vinterstadt na uniwersytet i ukończył pedagogikę specjalną. Już w Vinterstadt rozstali się z mężem. Zaczął na studiach pracować w Zakonie, na początku zajmując się głownie drugim i pierwszym etapem szkolenia.

Dzieciństwo Dom rodzinny

Dzieciństwo Salvatore naznaczyły dwie rzeczy: śmierć matki, a także ciągłe wyjazdy do ojca. Dziecko od małego było wysyłane na wakacje do Wielkiego Przywódcy, czego nie znosiło. Matka Salvatore z kolei zmarła gdy ten miał osiem lat, co bardzo przeżył. Nicodemus, partner jego matki oraz ojczym Salvatore, zajmował się nim jak swoim dzieckiem, podobnie jak reszta jego dużej rodziny. Był to bardzo szczęśliwy i przyjazny dom, w którym Salvatore zajmowała się cała rzesza wujków i ciotek. Nigdy niczego mu nie brakowało, a dom był wspierający i kochający.

Też mam inne zapatrywanie na śmierć. Ludzie nie dopuszczają do siebie żadnej śmierci. Każde zabijanie kogoś jest złe. Ja nie umiem opowiedzieć się po żadnej stronie. Nie zgodzę się z ludźmi, bo morderstwo da się usprawiedliwić. Jednocześnie nie zgodzę się z Zakonem, gdyż nie każde jest słuszne.